Efsunlu gecenin mabedindeydik;
Suların damlaları hala avucumda
damar damar
Gölgelerin hülyasını gördüm gözlerinde
hırçındı
Savrulurdu belki duysaydın suyun sesini
damar damar akan..
avuçlarım yanardı
Mağaraya yakılan meşalede duydum sesini
''aşk'' ağladı
tutuştu avucumda kadim zaman
bekleyen açık bir yol bulur hüzmesinde güneşin
ağıdında kaybolur Mecnunun sesi
gölgesinde hayat bulur Leyla
gecenin mabedinde bir meşale
bekleyeni perestiskar eylemeden
Döneydin keşke
ş.koç
